Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Святлана Кібірава
Тры парасяці
балет у 2 дзеях Вс | 9 лютага 2025|11:00
Узрoст 0+ Дирижер – Виталий Грищенко |
Даты спектакля
|
Лібрэта – Мінтай Тлеубаеў паводле англійскай народнай казкі
Харэаграфія і пастаноўка – заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Казахстан Мінтай Тлеубаеў
Дырыжор-пастаноўшчык – Андрэй Васілеўскі
Мастак-пастаноўшчык – Мікалай Рымжанаў
Дырыжор – дыпламант міжнароднага конкурсу Юрый Караваеў, Віталь Грышчанка
Працягласць – 1 гадзіна 10 хвілін з адным антрактам
Прэм’ера – 2 красавіка 1991 года
Абнаўленне – 3 лістапада 2024 года
роли исполняют
Дзея першая
Вам раскажа гэта казка
Пра лянівых парасят
І пра тое, што праца і сяброўства
Перамогуць усё на свеце.
Весела і дружна жылі тры парасяці – браты Ніф, Нуф і іх сястрыца Нафа. Аднойчы вырашылі яны прагуляцца ў суседні лес. Доўга ішлі парасяты. Пачало змяркацца. Надышла ноч. Прыціснуліся яны адзін да аднаго і заснулі.
Ноч прайшла. Настала раніца.
Прамень сонца слепіць вочы.
Прачынаецца ў лясочку
Ўся звярыная сям’я.
Усё навокал заварушылася. Вось нястомныя мурашкі нясуць саломінку, вось вавёрка збірае на зіму грыбы і арэхі, вось у клопатах калючы вожык. Усе разам будуюць новы цёплы домік.
-“Вы прыміце нас, дзеці”, –
Папрасілі парасяты,–
“Мы дапаможам вам утрох
Дружна будаваць агульны дом”.
– Добра, толькі, цур, не шумець, – папярэдзіў іх вожык, – пачуе вас воўк, тады нам не мінуць ліха.
У лесе і сапраўды хадзіў воўк. Ён, як заўсёды, быў вельмі галодны і вельмі злы.
Работа тым часам кіпела. Аднак парасятам надакучыла працаваць. Значна больш прыемна весяліцца і гультаяваць. Пазабыліся яны аб засцярозе вожыка, пачалі бегаць па лесу, ганяцца за матылямі і так расшумеліся, што іх пачуў воўк. Ён выпаўз з кустоў, убачыў ружовашчокіх пухнатых парасят і анямеў ад нечаканасці. А тыя, апанаваныя жахам, не разбіраючы дарогі пусціліся наўцёкі ад яго. Услед за імі, ламаючы калючы хмызняк, з дзікім скуголеннем і шчоўканнем зубоў, кінуюся воўк.
Дзея другая
Шум пагоні дасягнуў узлесся і перапалохаў дружных будаўнікоў. Усе яны імгненна вырашылі выратаваць з бяды парасят. Трэба было толькі з’явіцца воўку, як насустрач яму выбег вожык з натапыранымі калючкамі, выпаўзлі мурашкі, а вавёрка абсыпала злосніка градам арэхаў і шышак. Воўк разгубіўся, спужаўся і трапіў у пастку. Ён раптам такім зрабіўся вартым жалю, смешным і зусім не страшным. А парасяты ачунялі ад жаху і зразумелі, што яны зрабілі вельмі, вельмі дрэнна, калі кінулі сяброў працаваць, а самі збеглі.
Сябры злітаваліся над воўкам, накармілі яго смачнай і сытнай кашай “Геркулес”, а потым усе разам узяліся за справу.
.
