Дырыжор-пастаноўшчык – Юрый Караваеў

Рэжысёр-пастаноўшчык – заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Алег Мельнікаў

Мастак-пастаноўшчык – Любоў Сідзельнікава

Хармайстар-пастаноўшчык – народная артыстка Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь Ніна Ламановіч

Выконваецца на рускай мове

Прэм'ера – 1 кастрычніка 2022 года

Сцэна першая.

Сальеры пагружаны ў цяжкі роздум. Ён, упартай працай дасягнуўшы вышынь музычнага майстэрства, глыбока і пакутліва зайздросціць Моцарту.

О неба! Дзе ж правата, калі святы дар,
Калі несмяротны геній...
...азарае галаву вар'ята,
Гулякі бяздзейнага?

Уваходзіць Моцарт. Каб пацешыць Сальеры, ён прывёў з сабой сляпога скрыпача, які гуляў у карчме мелодыі з яго, Моцарта, опер. Стары выконвае пачатак арыі Цэрліны з «Дона Жуана».

Абураны Сальеры праганяе яго прэч. Моцарт паказвае сябру сваё новае сачыненне. Сальеры захоплены, але не можа схаваць прыкрасці:

Ты з гэтым ішоў да мяне

І змог спыніцца ля карчмы

І слухаць скрыпача сляпога!

- Божа! Ты, Моцарт, няварты сам сябе.

Дамовіўшыся паабедаць разам, яны растаюцца. Застаўшыся адзін, Сальеры прымае рашэнне. «...Я абраны, каб яго спыніць, - а не тое мы ўсё загінулі...» - кажа ён, дастаючы яд.

Сцэна другая.

Пакой у карчме. Моцарт і Сальеры гутараць, седзячы за сталом. Моцарт расказвае сябру пра дзіўнага незнаёмца ў чорным, які заходзіў да яго на днях, замовіў рэквіем і больш не з'яўляўся. "Мне дзень і ноч спакою не дае мой чорны чалавек", - прызнаецца ён. Сальеры спрабуе супакоіць Моцарта:

Бамаршэ

Казаў мне: «Слухай, брат Сальеры,

Як думкі чорныя да цябе прыйдуць,

Адкрый шампанскага бутэльку,

Ці перачытай Вяселле Фігара».

«А, ці праўда, Сальеры, - пытаецца Моцарт, - што Бамаршэ кагосьці атруціў?.. Ён жа геній, як ты, ды я. А геній і злачынства дзве рэчы несумесныя». Адно імгненне Сальеры вагаецца, а затым крадком кідае яд у шклянку Моцарта. Пагружаны ў свае думкі Моцарт п'е віно, затым садзіцца за фартэпіяна і грае рэквіем. Сальеры галасіць. Моцарт перарывае гульню. «Мне нешта цяжка, - кажа ён, - пайду засну». Мне нешта цяжка, - кажа ён, - І вось Сальеры зноў адзін. Пакутлівы сумнеў закрадаецца ў яго душу:

Геній і злачынства

Дзве рэчы несумесныя. Няпраўда:

А Банароці?

Ці гэта казка

Тупога, бессэнсоўнага натоўпу - і не быў

Забойцам стваральнік Ватыкана?