Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
|
Валерый Гаўрылін
Анютабалет у 2 дзеях Рэкамендаваны ўзрост 12+ |
Даты спектакля
|
Лібрэта Аляксандра Бялінскага і Уладзіміра Васільева паводле апавядання Антона Чэхава “Ганна на шыі”
Харэаграфія і пастаноўка – народны артыст СССР Уладзімір Васільеў
Дырыжор-пастаноўшчык – заслужаны артыст Украіны Віктар Пласкіна
Мастак-пастаноўшчык – заслужаны дзеяч мастацтваў Расіі Віктар Вольскі
Мастак па касцюмах – заслужаны дзеяч мастацтваў Расіі Рафаіл Вольскі
Дырыжоры – Юрый Караваеў, заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь Мікалай Калядка
Асістэнт харэографа – Андрэй Меланьін
Працягласць – 2 гадзіны з адным антрактам
Прэм’ера – 15 мая 2012 года
12
Дзея першая
Пасля смерці жонкі настаўнік правінцыяльнага мястэчка Пётр Лявонцьевіч застаецца з трыма дзецьмі – узрослай дачкой Ганнай і малодшымі сынамі-гімназістамі Пецяй і Андрушай.
Праглядаючы сямейныя альбомы з фатаграфіямі, слабы і добры Пётр Лявонцьевіч з настальгіяй успамінае шчаслівыя моманты мінулага. Тужачы па памерлай, ён усё часцей прыкладваецца да графінчыка з гарэлкай.
Пажылы чыноўнік Мадэст Аляксеевіч сватаецца да Ганны Пятроўны. Яна згаджаецца на шлюб з ім, спадзяючыся вырвацца з шэрага, аднастайнага галаднаватага жыцця і выратаваць ад галечы сваю сям'ю.
Анюта растаецца са сваім першым каханнем – бедным студэнтам і пераязджае да Мадэста Аляксеевіча. Вельмі хутка яна разумее, што выгоды, на якія яна разлічвала, — міраж. Яе муж скупы, халодны, ашчадны, і не мае намер дапамагаць сваякам жонкі.
Дзея другая
Настаюць Каляды, а разам з імі і святочны баль. Царыцай балю становіцца Анюта, якая зачароўвае маладосцю, розумам і прыгажосцю нават самых абыякавых мужчын. Усё наперабой імкнуцца заваяваць увагу і сімпатыю маладой жонкі Мадэста Аляксеевіча: багаты пан Артынаў, афіцэры і, нарэшце, сам яго яснавяльможнасць захоплены Ганнай Пятроўнай. Яны гатовыя ўсё зрабіць для таго, каб дагадзіць ёй. Ад нечаканага і паспешлівага поспеху ў Анюты кружыцца галава.
Увага і каханне вышэйшага грамадства правінцыяльнага мястэчка прымушаюць Анюту забыцца пра усіх: ненавіснага і тупога мужа, няшчасных братах, якія жывуць надгаладзь, нядаўна яшчэ каханага студэнта, бацьку, які співаецца і якога яна пачынае саромецца.
Мадэст Аляксеевіч адразу ж разумее, якую выгаду можна выгадаць з поспеху сваёй жонкі, і заахвочвае яе "амуры". Кар'ера і становішча ў грамадстве для яго вышэй іншых інтарэсаў. Вельмі хутка ён атрымлівае ордэн святой Ганны і з нецярпеннем чакае новых літасцяў ад заступнікаў сваёй жонкі.
Пётр Лявонцьевіч запівае ўсё мацней, яго аб'яўляюць неплацёжаздольным даўжніком. Невялікую пакінутую маёмасць апісваюць, а яго самога з двума хлопчыкамі выганяюць на вуліцу ў марозную пераднавагоднюю ноч.
