Большой театр Беларуси

 

4 красавiка 19:00

Джаакіна Расіні

СЕВІЛЬСКІ ЦЫРУЛЬНІК

камічная опера ў 2 дзеях

Большой театр Беларуси

 

6 красавiка 11:00

Глорыя Бруні

ПІНОКІА

опера ў 2 дзеях

Большой театр Беларуси

 

13 красавiка 18:00, 14 красавiка 11:00

Сяргей Баневіч

ГІСТОРЫЯ КАЯ І ГЕРДЫ (СНЕЖНАЯ КАРАЛЕВА)

опера ў 2 дзеях

Большой театр Беларуси

 

16 красавiка 19:00

Каміль Сен-Санс

САМСОН І ДАЛІЛА

опера ў 3 дзеях

Большой театр Беларуси

 

17 красавiка 19:00

Людвіг Мінкус

ДОН КІХОТ

балет у 3 дзеях

Памяці Андрэйса Жагарса

Знаёмства беларускай публікі з творчасцю Андрэйса Жагарса пачалося ў 2010 годзе, калі Латвійская Нацыянальная опера прадставіла ў рамках I Мінскага міжнароднага Каляднага опернага форуму пастаўленую ім «Травіяту». Затым менчукам прадставілася магчымасць убачыць яго спектакль «Манон Леско» у выкананні артыстаў Эстонскай Нацыянальнай оперы падчас абменных гастроляў з Вялікім тэатрам Беларусі. У 2013 годзе Міхайлаўскі тэатр з Санкт-Пецярбурга паказаў на Мінскім оперным форуме спектакль «Баль-маскарад» у пастаноўцы Андрэйса Жагарса. У 2012 годзе рэжысёр ўдзельнічаў у рабоце міжнароднага журы конкурсу Competizione dell'opera, які праходзіў на сцэне Вялікага тэатра Беларусі.

Ён часта прыязджаў у Мінск, з радасцю адзначаў змены ў нашым гарадскім прасторы, размаўляў з журналістамі, артыстамі, прыхільнікамі...

У 2017 годзе пастаўленая Андрэйсам Жагарсам «Травіята» адкрывала 85-ы юбілейны сезон Вялікага тэатра Беларусі. Прэм'ера прайшла з вялікім поспехам, спектакль стаў упрыгожаннем рэпертуарнай афішы тэатра.

Рэжысёр перанёс дзеянне оперы з Парыжа першай трэці XIX стагоддзя ў нашу сучаснасць. «Я хачу, каб людзі хваляваліся за герояў літаральна да мурашак! А гэтага трэба дамагацца, - казаў Жагарс. - Бо чалавек можа спачуваць героям ў адзіным выпадку: калі верыць таму, што адбываецца на сцэне». Падчас рэпетыцый рэжысёр дамагаўся ад артыстаў шчырасці узаемаадносін, сцэнічнай натуральнасці, асаблівай энергетыкі. А яшчэ сцвярджаў, што ўзяцца за пастаноўку «Травіяты» - «гэта нібы кінуць выклік самому сабе, бо існуе столькі версій гэтага твора», і паставіць спектакль, які кране сэрца сучасных гледачоў, вельмі складана.

- Галоўнае, пра што я хачу сказаць, - гэта аб праблеме публічнай адзіноты, - казаў Андрэйс. - Людзі ствараюць ўражанне добрага, наладжанага, шчаснага, камфортнага жыцця. Але ў рэчаіснасці яны бязмерна самотныя. За радасцю і шчасцем хаваецца неверагодная боль - ад неразумення, няшчырасці, адсутнасці сяброў і каханых. Як рэдка можна сустрэць сапраўднае каханне. А сустрэўшы яго - страціць назаўсёды. Вось сапраўдная трагедыя...

Для многіх гледачоў спектакль Жагарса стаў адкрыццём, якое паказала оперу як жанр перш за ўсё для моладзевай аўдыторыі.

травиата памяти жагарса

 

0
0
0
s2sdefault

Партнёры