Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Вялікі тэатр Беларусi
Трохі італьянскага сонца ў шэдэўр аўстрыйскага генія В.-А. Моцарта прыўнясе Джанлука Марчано 17 кастрычніка.
– Вядома, для мяне гэта не зусім проста, усё ж такі опера ў вас ідзе на рускай мове. Але вопыт, безумоўна, цікавы, - кажа Джанлука Марчано. Маэстра не ўпершыню ў Мінску. Ён дырыжор-пастаноўшчык «Севільскага цырульніка», оперы Дж. Расіні, якая з 2011 года ўпрыгожвае рэпертуар нашага Вялікага тэатра. А мінулай зімой Марчано быў адным з 16-ці суддзяў Каляднага конкурсу вакалістаў. (У гэтай іпастасі ён выступіць і ў гэтым годзе.) А пачынаючы з гэтага сезону Джанлука Марчано - галоўны запрошаны дырыжор беларускага Вялікага. На гэтай пасадзе ён упершыню і дырыжуе моцартаўскага шэдэўрам. - Музыка Моцарта - гэта нібы подых свежага марскога брызу. Яна лёгкая, вытанчаная, але ў гэтай прастаце і ёсць яе складанасць. Усе выдатна ведаюць, што ў дзяцінстве мы заўсёды разняволеныя, адкрытыя для ўсяго новага, у нас няма кайданоў, якія б нас звязвалі. А вось ужо будучы дарослымі, наш жыццёвы вопыт і цяжкія думкі скоўваюць нас па руках і нагах. І, мабыць, адзін з нямногіх шляхоў вярнуцца ў бесклапотнае дзяцінства - гэта пачуць, адчуць і прыняць музыку Моцарта.
Алег Лясун, дырыжор-пастаноўшчык спектакля, папрацаваў над операй проста цудоўна. Так што мне засталося дадаць ад сябе некалькі нюансаў і расставіць невялікія акцэнты. Усё ж такі для мяне Моцарт - гэта кампазітар кантрасту - чорнага і белага, forte (гучна) і piano (ціха).
Дарэчы
У гэтым сезоне Джанлука Марчано і Міхаіл Панджавідзэ зноў будуць працаваць разам - зараз над шэдэўрам Дж. Пучыні "Тоска".
– Я шчаслівы! - не хавае эмоцый італьянскі маэстра. - У нас быў надзвычайны вопыт сумеснай працы. І адкрыта скажу: Міхаіл Панджавідзэ - адзінкавы рэжысёр. Ён глядзіць на спектакль не толькі з пункту гледжання яго драматычнага напаўнення. Ён сапраўды ведае музыку таго твора, якое ставіць. І разумее, што гэта дзве рэчы ўзаемазвязаныя. А калі мы гаворым пра Пучыні, гэта больш чым важна. Зачыніце вочы, акунуцца ў яго геніяльную музыку - і ўяўленне ўжо малюе тое, што адбываецца ў оперы. Вобразнасць музыкі Пучыні неверагодная!
